De risicohouding in het nieuwe stelsel houdt de gemoederen nogal bezig. In de basis kan de opzet ervan, en de intentie daarvan, alleen maar worden geprezen: het is in een stelsel waarin deelnemers de risicodrager zijn en waarin risico op maat kan worden toegedeeld volstrekt logisch dat ernaar wordt gestreefd het risiconiveau zoveel mogelijk aan te laten sluiten bij de preferenties en het draagvlak van de populatie.
Toch is er geen enkel ander land waar dat op een vergelijkbare ogenschijnlijk geavanceerde wijze gebeurt als nu in Nederland wordt geïntroduceerd. Ontpopt Nederland zich als voorloper, of is het streven om op basis van geobserveerde risicoaversies te komen tot een theoretische afleiding van een optimaal beleid een voorbeeld van lichte hoogmoed?
Het één hoeft het ander niet uit te sluiten, denken wij. Op welke punten kan de praktijk baat hebben bij het kader dat de risicohouding biedt, en zijn daar aanpassingen in regelgeving en/of toezicht voor nodig? Hoe kan de risicohouding verheven worden tot meer dan een hoepeltje om bij de transitie doorheen te springen? Hoe kan de risicohouding ná de transitie een betekenisvol kader worden voor het risicoprofiel in de nieuwe contactsvormen?
In het aprilnummer van PensioenMagazine schreven Lars van Heijst en Wichert Hoekert een artikel over dynamische sturing in de risicohouding. Het hele artikel is voor abonnees van PensioenMagazine te lezen via InView. Heeft u geen toegang, dan kunt u via deze pagina een proefabonnement aanvragen.
In het artikel gaan we in het bijzonder in op de verhouding tussen risicohouding in de nieuwe definitie en dynamisch beleid: staat de definitie dynamisch beleid toe, of dwingt het dat zelfs af? We stellen daarbij de vraag welke gronden er kunnen zijn voor overschrijding van de grenzen die het fonds zichzelf stelt, en in welke van die gevallen het terecht is dat wetgeving beoogt bijsturing van het risicoprofiel af te dwingen.
We onderscheiden drie mogelijke aanleiding tot overschrijding: een wijziging in de scenariosets, een wijziging in de populatiekenmerken (en daarmee in het risicodraagvlak), en een wijziging in beleid.
Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Lars van Heijst of Wichert Hoekert.
