Dyskurs wokół klimatu bardzo się ostatnio zmienił i nie przestaje ewoluować. Inwestorzy domagają się ujawniania informacji klimatycznych, banki centralne współpracują ze sobą w celu „ekologizacji systemu finansowego”, a zarówno pracownicy, jak i klienci stają się coraz bardziej wymagający w swoich oczekiwaniach w tym zakresie. Potrzeba zarządzania ryzykiem klimatycznym i wspierania uporządkowanej transformacji w kierunku niskoemisyjnej i odpornej gospodarki nie jest już kwestią sumienia, ale imperatywem strategicznym i finansowym.
Źródło: Cambridge University Centre for Risk Studies’ szacunek na rok 2019
Zarówno w przypadku organizacji publicznych, jak i komercyjnych, konkretne bodźce i motywacje do działania wynikają z wielu różnych względów, w tym prawych, regulacyjnych czy finansowych, z obawy przed odpowiedzialnością, konieczności zapewnienia odporności aktywów i infrastruktury; odpowiedzialności korporacyjnej; oraz wpływu na reputację.
Odzwierciedlając tę rozpiętość bodźców, również wachlarz rodzajów ryzyka związanego z klimatem jest naprawdę wielowymiarowy. Potencjalne konsekwencje wahają się od skutków fizycznych i ekonomicznych po ryzyko związane z konsekwencjami prawnymi i wynikające z tempa przechodzenia na gospodarkę niskoemisyjną.
- Koszty reagowania kryzysowego
- Ryzyko transformacji geopolitycznej
- Straty humanitarne
- Rosnące koszty działalności gospodarczej
- Zakłócenia w łańcuchu dostaw
- Utrata wydajności
- Zmniejszone inwestycje finansowe i straty gospodarcze
- Spory dotyczące zmiany klimatu
- Zagrożenia klimatyczne wywołują skutki na poziomie makro i mikro
Aby skutecznie reagować, organizacje będą musiały dostosować swoje zarządzanie ryzykiem klimatycznym w następujących obszarach:
- Ocena i kwantyfikacja krótko- i długoterminowa
- Planowanie transformacji i odporności
- Sprawozdawczość finansowa i przejrzystość
- Strategia inwestycyjna i jej realizacja
- Zarządzanie kapitałem
- Zabezpieczanie i przenoszenie ryzyka
- Zdrowie/demografia
- Kapitał ludzki: talenty, wynagrodzenia i dostosowanie kultury; odpowiedzialność kierownictwa średniego szczebla; zarządzanie emeryturami; ład korporacyjny.
